سه شنبه 94/09/24 کارگاه آموزشی با موضوع برای پایداری در قطع مواد چه باید کرد به دبیری آقای رسول جانمحمدی و آموزشگری آقای ارسلان افجه برگزار گردید.

در ابتدای کارگاه آموزشگر به پیام شماره 28 جمعیت اشاره کردند... آب قطره قطره می چکد اما با پشتکار، پایداری و سماجت سنگ را سوراخ می کند.

یکی از مسائل مهم در پایداری، تداوم و تکرار است. رهایی سه بعد دارد: طول، عرض، عمق

طول رهایی در مسیر همان آموزشهایی است که دریافت می کنید و قطع مواد می کنید. عرض رهایی در عملکردن به آموزش هاست و عمق رهایی در تاثیرگذار بودن است یعنی علاوه بر اینکه تاثیرپذیر هستید، تاثیرگذار نیز باشید. طول رهایی به تنهایی تضمینی برای پایداری نیست.

رهایی واژه ی مقدسی است زیرا که رهایی از بند اهریمن است. در مسیری متعالی قدم برمی دارید پس بایدهایی را در نظر بگیرید:

1. خواست و پذیرش : بپذیرید که بیمار هستید و بخواهید که درمان شوید.

2.عمل کردن به آموزش ها و شرکت مداوم در کارگاه های آموزشی

3. تحمل سختی ها با استحکام و آبدیده شدن : واژه ی سخت کوشی مناسب تر است زیرا در این مسیر لذتی وجود دارد که راه را هموار می کند.

4. درک هرچه بیشتر و عمیق تر و اطاعت محض از راهنما : یکی از مهمترین ارکان صداقت با راهنماست. افرادی که در مقاطع بالا عود مجدد می کنند، در مقاطع پایین عود مجدد کرده بودند و با راهنما ناصداقتی کردند. اگر راهنما اجازه ی سفر به شما نمی دهد باید از او اطاعت محض کنید زیرا که در انتها همه چیز به نفع خودتان خواهد شد.

5. تغییر تفکر و اندیشه : تفکر بیمار سبب ناپایداری می شود زیرا که وقتی فکر بیمار باشد، خستگی را چه از لحاظ روحی و چه جسمی، بر دوش خود حمل می کنید. زمانی که تفکرتان عوض شود، نگاهتان به مسیر نیز تغییر خواهد کرد.

6. خدمت کردن

اگر در مرحله ی اول درمان یعنی هنگام تیپر کردن درست قدم بردارید، نظم داشته باشید، عجله نکنید و صداقت داشته باشید، در ادامه ی مسیر مشکلاتتان در پایداری کمتر خواهد بود. قطع مواد باید با کیفیت بالا باشد.

نقطه ی مشترک پایداری تمام افراد، حضور در گروه درمانی است زیرا که اگر به تنهایی قادر به درمان بودید تا به حال توانسته بودید.

یادمان باشد که اگر از خودمان بهترین ها را ارائه نکنیم، نباید از زندگی انتظار بهترین ها را داشته باشیم. تلاش چیزی نیست بجز تضاد بین آنچه هست و آنچه باید باشد!