کوکائین

آلکالوئید اصلی برگ کوکا است که از برگهای بوته ای به نام (Ergthroxglom Coca) بدست می آید، که مرکز اصلی رویش آن آمریکای جنوبی است.

کوکایین به عنوان ماده موثر در سالهای ۶۰- ۱۸۵۹ م. از برگ کوکا مجزا و استحصال شد. کراک را نیز از کوکایین تهیه و در اواخر تابستان و اوایل پاییز سال ۱۹۸۵ م. به بازار شهر نیویورک عرضه کردند.

مصرف کوکائین :

۱ . استشمام – با این روش کوکائین به جذب شدن از طریق لایه های درونی بینی وارد بدن میشود.

۲٫ تزریق مصرف کننده با مخلوط کردن پودر کوکائین با آب با استفاده از سرنگ مواد را درون رگ تزریق می کند.

۳ .هیدروکلورید کوکائین تبدیل به ماده ای سخت و کلوخی (Free basing) . سخت سازی می شود که قابل تدخین است.

۴٫ کوکائین کراک از ترکیب هیدروکلورید کوکائین با آمونیاک و دوکربنات سودا (جوش شیرین) و چندین مواد دیگربه شکل ماده ای با تکه های سخت به دست می اید که آن را کراک می نامند. این ماده با استفاده از پیپ شیشه ای تدخین میشود.