دلایل گرایش من به اعتیاد

سه شنبه 94/09/10 کارگاره آموزشی با موضوع دلایل گرایش من به اعتیاد به دبیری آقای رضا فراهانی و آموزشگری آقای احمد عنبرستانی برگزار گردید.

در پیام شماره 23 گفته شده است فرد مصرف کننده آخرین نفری است که به اعتیاد خود پی می برد.

باید مهارت پیدا کردن دوست را بدانید و با هرکسی رفاقت نکنید. به افرادی که مصرانه می گویند می توانند با هرکسی معاشرت کنند و مثل او نشوند، باید گفت وقتی با لباس سفید وارد یک مکانیکی کثیف می شوید، هرچقدر هم که بکوشید تا لباستان کثیف نشود بی فایده است، بالاخره یک لکه ی کوچک روی لباستان خواهد افتاد.

برای جلوگیری از پیشگیری به اعتیاد نباید فقط از بدی های مواد گفته شود. باید گفت که اعتیاد دوران طلایی دارد، در ابتدا لذت دارد و تمام بدی ها برای آخر خط است. زیرا فردی که یکبار مصرف کند و لذت اولیه را بچشد، فکر می کند دیگران او را فریب داده اند. 

یکسری افراد زمانی سمت مواد می روند که تنهایی اذیتشان می کند، فکر می کنند با مصرف مواد می توانند خود را در بین دوستان جای دهند. افراد غمگین و منزوی در معرض خطراند. عده ی بعدی افراد شرور هستند که عوامل اخلاقی غلطی داشتند و این عوامل سبب گرایششان شده است. درمان این دسته افراد به مراتب دشوار تر است.

در خانواده هایی که سخت گیری زیاد است فرزندان به سمت مصرف مواد گرایش پیدا می کنند. والدین باید بدانند اگر بهترین دوست فرزندشان نباشند، فرزندان بیرون از محیط خانواده به دنبال دوست می گردند. نوجوانان و جوانان نیاز به شادی دارند و اگر این مهم در بستر خانه و خانواده فراهم نشود، به سمت مصرف مواد روی خواهند آورد.

آزادی زیاد، وضعیت مالی رو به پایین خانواده، ثروتمندی زیاد، کنجکاوی، محیط کار و تحصیل، شکست مالی و عشقی، تاثیر پذیری زیاد از اطرافیان، بی هدفی، نترس بودن، خام بودن و نداشتن آموزش از دیگر عوامل گرایش افراد به اعتیاد می باشد.

باید دلایل گرایشتان به اعتیاد را بشناسید و روی آنها کار کنید تا همان دلایل، دلیلی برای عود مجددتان نشود. 

این نکته را بدانید که فرد به یک دلیل خاص مصرف کننده نشده، بلکه دلایل زنجیروار به هم وصل شدند پس برای قطع مواد باید یکی از حلقه های این زنجیر قطع شود، یعنی یکی از دلایل کنار گذاشته شود. 

همیشه دنبال راه حل اصولی برای برطرف کردن مشکلاتتان باشید... آسان ترین راه همیشه بهترین راه نیست!